لیزر موهای زائد یکی از محبوبترین روشها برای داشتن پوستی صاف و بدون مو است. با این حال، برای اینکه نتایج درمان ایمن و مؤثر باشد، باید به برخی نکات کلیدی توجه کرد. یکی از این موارد، داروها و کرمهایی است که ممکن است با لیزر تداخل داشته باشند و عوارضی مانند سوختگی، ایجاد لک یا کاهش اثربخشی درمان را به همراه بیاورند. در این مقاله به معرفی مهمترین داروهای خوراکی و کرمهایی میپردازیم که میتوانند فرآیند لیزر را تحت تأثیر قرار دهند.
چرا برخی داروها و کرمها با لیزر تداخل ایجاد میکنند؟
عملکرد لیزر موهای زائد بر اساس تابش پرتوهای نوری پرانرژی به فولیکول مو است. برخی داروها و محصولات موضعی میتوانند حساسیت پوست به نور (فوتوسنسیویتی) را افزایش داده یا روند طبیعی ترمیم پوست را کند کنند. در نتیجه، استفاده از این محصولات میتواند خطر بروز مشکلات زیر را افزایش دهد:
داروهای خوراکی که با لیزر موهای زائد تداخل دارند
۱. آنتیبیوتیکها
برخی آنتیبیوتیکها، به ویژه از خانواده تتراسایکلینها (مانند داکسیسایکلین و مینوسایکلین)، حساسیت پوست به نور را بالا میبرند. مصرف این داروها میتواند احتمال سوختگی و التهاب شدید پس از لیزر را افزایش دهد.
۲. داروهای ضد آکنه
-
ایزوترتینوئین (راکوتان): یکی از مهمترین داروهایی است که نباید همزمان با لیزر مصرف شود. توصیه میشود حداقل ۶ ماه پس از قطع کامل ایزوترتینوئین برای لیزر اقدام کنید.
-
رتینوئیدهای موضعی: داروهایی مانند ترتینوئین و آداپالن باعث نازک شدن پوست و افزایش حساسیت آن به لیزر میشوند.
۳. داروهای ضدافسردگی و ضد اضطراب
برخی داروهای ضدافسردگی (مانند ایمیپرامین) و ضد اضطراب نیز ممکن است حساسیت به نور ایجاد کنند. در این شرایط، احتمال بروز لک و التهاب پس از لیزر بیشتر است.
۴. داروهای هورمونی
داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها یا برخی قرصهای ضدبارداری ممکن است تعادل هورمونی را برهم زده و بر چرخه رشد موها تأثیر بگذارند. این امر میتواند نتیجه نهایی لیزر را تحت تأثیر قرار دهد.
۵. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
مصرف طولانیمدت داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن میتواند فرآیند ترمیم پوست را مختل کرده و باعث تأخیر در بهبودی پس از لیزر شود.
کرمها و محصولات موضعی که با لیزر تداخل دارند
۱. کرمهای حاوی رتینوئید
این کرمها (مانند رتینول یا ترتینوئین) با افزایش سرعت گردش سلولی پوست، حساسیت به نور را بیشتر کرده و احتمال التهاب و قرمزی را بالا میبرند.
۲. کرمهای لایهبردار
محصولات حاوی آلفا هیدروکسی اسید (AHA) و بتا هیدروکسی اسید (BHA) مانند اسید گلیکولیک یا اسید سالیسیلیک، پوست را نازک کرده و خطر تحریکپذیری آن را افزایش میدهند.
۳. کرمهای روشنکننده پوست
محصولات حاوی هیدروکینون یا ترکیبات مشابه میتوانند موجب حساسیت و تحریک پوست در طول جلسات لیزر شوند.
۴. کرمهای موضعی کورتونی
استفاده مداوم از کرمهای کورتونی باعث نازک شدن پوست میشود و خطر آسیبهای پس از لیزر را افزایش میدهد.
توصیههای کلیدی پیش از شروع لیزر موهای زائد
-
مشاوره با پزشک: قبل از شروع لیزر، حتماً لیست کامل تمام داروها و کرمهای مصرفی خود را به پزشک یا اپراتور متخصص اطلاع دهید.
-
قطع مصرف داروهای پرخطر: در صورت امکان و با تأیید پزشک، مصرف داروهایی که حساسیت نوری ایجاد میکنند را چند هفته قبل از لیزر متوقف کنید.
-
اجتناب از محصولات لایهبردار: حداقل ۷ تا ۱۰ روز قبل از هر جلسه لیزر، از مصرف رتینوئیدها و محصولات لایهبردار خودداری کنید.
-
استفاده از ضد آفتاب: محافظت از پوست در برابر نور خورشید قبل و بعد از لیزر، برای جلوگیری از عوارض جانبی اهمیت حیاتی دارد.
نتیجهگیری
موفقیت و ایمنی لیزر موهای زائد به طور مستقیم به مراقبتهای شما قبل از درمان بستگی دارد. مصرف برخی داروها و کرمها میتواند باعث بروز عوارض ناخواسته یا کاهش اثربخشی لیزر شود. بنابراین، حتماً پیش از شروع جلسات، با پزشک یا اپراتور متخصص مشورت کنید و در صورت لزوم، مصرف برخی محصولات پوستی یا داروها را متوقف کنید.
سوالات متداول
۱. آیا مصرف آنتیبیوتیک قبل از لیزر موهای زائد خطرناک است؟ بله، برخی آنتیبیوتیکها مانند داکسیسایکلین باعث حساسیت به نور میشوند و میتوانند خطر سوختگی پوست را افزایش دهند.
۲. بعد از قطع راکوتان، چه مدت باید برای لیزر صبر کرد؟ توصیه میشود حداقل ۶ ماه پس از قطع راکوتان لیزر را آغاز کنید تا پوست به طور کامل ترمیم شود.
۳. آیا استفاده از کرم رتینول باعث مشکل در لیزر میشود؟ بله، رتینول حساسیت پوست به نور را افزایش میدهد و بهتر است مصرف آن یک هفته قبل از لیزر قطع شود.
۴. اگر در حال مصرف داروهای هورمونی باشم، لیزر نتیجه دارد؟ مصرف داروهای هورمونی ممکن است نتایج لیزر را ضعیفتر کند. بهتر است پیش از شروع جلسات با پزشک مشورت کنید.